Άλλο ένα κεφάλαιο της μεταπολιτευτικής περιόδου της ελληνικής ιστορίας θα τελειώσει άδοξα ως προς τις προσδοκίες του ενός λαού που τόσα χρόνια εκλέγει με μοναδικό κριτήριο το “μη χείρον βέλτιστον”.
Θα τελειώσει άδοξα όχι λόγω κακών προθέσεων ή επιλογών και χειρισμών, να προσθέσουμε ότι για πρώτη ίσως φορά στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας μια κυβέρνηση ανεβαίνει με την πλάτη στον τοίχο και τις κάμερες και τα φλας συνεχώς στραμμένα επάνω της, αλλά λόγω αριθμητικών εξισώσεων οι οποίες δεν επηρεάζονται ούτε από τον ίδιο το θεό.
Οι δαπάνες είναι ανελαστικές, η διεθνής κρίση βασιλεύει και ο δανεισμός για την κάλυψη του αστρονομικού χρέους κοστολογικά πρωτόγνωρος ( 6,2 % το πενταετές ομολογιακό δάνειο της 25/1/10 ). Μόνο για το συγκεκριμένο δάνειο το ετήσιο κόστος τόκων φθάνει το μισό δις (500 εκ. €) όσα απαιτούν οι αγρότες για να απομακρύνουν τα τρακτέρ τα οποία με την σειρά τους βλάπτουν κατά άλλα 500 εκ € τις εξαγωγές και το εμπόριο στερώντας πόρους στο Ελληνικό δημόσιο. Για το επόμενο δάνειο των 23 δις € που προετοιμάζεται η κυβέρνηση να ζητήσει σε τρις μήνες θα σημαίνει άλλο 1,5 δις € μόνο και το επαναλαμβάνω μόνο για τόκους και όχι για αποπληρωμή, το χρόνο και πάει λέγοντας όταν για το 2010 οι δανειακές ανάγκες υπολογίζονται μεταξύ 55 και 60 δις €.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατο να επιβιώσει οποιαδήποτε κυβέρνηση για τον λόγο ότι κάθε σκέψη για κοινωνική πολιτική και ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων, αύξησης της απασχόλησης και γενικά ανάπτυξης προσκρούει στην ανάγκη κάλυψης των δόσεων του υπέρογκου χρέους.
Για να γίνει κατανοητό μιλάμε για κάποιο εργαζόμενο με μισθό 700 € και μηνιαία δόση δανείου λχ. 500 €. Πως μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες όταν η ανεργία μεγαλώνει, η τράπεζα του αυξάνει το επιτόκιο και η καθημερινότητα το κόστος ζωής!!
Μήπως θα πρέπει να καταφύγουμε στην παμπάλαια πρακτική της νοικοκυράς που πουλούσε τα χρυσαφικά της για να ταΐσει τα παιδιά της!!
Ίσως οι χιλιάδες βραχονησίδες που με υπέρογκο στρατιωτικό κόστος προστατεύουμε για να βόσκουν ημιάγριες κατσίκες, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από υπερατλαντικούς και μη επενδυτές για να καταστεί το αιγαίο Ευρωπαϊκή Πολυνησία υψηλού τουριστικού προϊόντος προσφέροντας όχι μόνο λύση για την μείωση του εξωτερικού χρέους αλλά και νέων θέσεων εργασίας, ανάπτυξης βιολογικών καλλιεργειών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας παράλληλα με τη σημαντική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών, γιατί σε κάθε παραβίαση του εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά δεν θα απαιτείται αντίστοιχη αναχαίτιση από δικά μας, θα φθάνει ένα τηλεφώνημα του αμερικανού μεγαλοξενοδόχου στον λευκό οίκο παραπονούμενος ότι ενοχλούνται οι πελάτες του.
